Pater noster, qui es in caelis, sanctificetur nomen tuum; adveniat regnum tuum; fiat voluntas tua, sicut in caelo et in terra; panem nostrum quotidianum da nobis hodie; et dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus debitoribus nostris; et ne nos inducas in tentationem. Sed libera nos a malo. Amen.
în Evanghelia după Luca 11:2-4
Adăugat de Dana Pătrășescu
Comentează! | Votează! | Copiază!
Citate similare
Aliena nobis, nostra plus aliis placent.
aforism de Publilius Syrus din Sententiae
Adăugat de Dan Costinaş
Comentează! | Votează! | Copiază!
Quod amplius nos delectat, secundum id operemur necesse est.
Sanctus Augustinus în Epistolae
Adăugat de Dan Costinaş
Comentează! | Votează! | Copiază! | In Romanian
Ubi lex non distinguit, nec nos distinguere debemus.
în Dicţionar de expresii juridice latine
Adăugat de Simona Enache
Comentează! | Votează! | Copiază! | In English | In Romanian
Apud nos veritatis argumentum est aliquid omnibus videri.
Seneca în Epistulae morales ad Lucilium (62)
Adăugat de Dan Costinaş
Comentează! | Votează! | Copiază! | In Romanian
De lupo et grue
Arta lupum cruciat uia gutturis osse retento.
Mendicat medicam multa daturus opem.
Grus promissa petit de faucibus osse reuulso.
Cui lupus: An uiuis munere tuta meo.
Nonne tuum potui morsu precidere collum?
Ergo tibi munus sit tua uita meum.
Nil prodest prodesse malis: mens praua malorum
Inmemor accepti non timet esse boni.
poezie de Aesopus din Fabulae
Adăugat de Dan Costinaş
Comentează! | Votează! | Copiază!
Non nobis solum nati sumus.
Cicero în De officiis
Adăugat de Simona Enache
Comentează! | Votează! | Copiază!
Gloria Baccho, et filiae eius Cerevisiae et Spiritui Vini, sicut erat in Baccho natus, et nunc et semper et per omnia pocula poculorum, Stramen!
citat de Jokai Mor
Adăugat de anonim
Comentează! | Votează! | Copiază! | In Romanian
Non qui parum habet, sed qui plus cupit, pauper est.
Seneca în Epistulae morales ad Lucilium (62)
Adăugat de Dan Costinaş
Comentează! | Votează! | Copiază!
Non itaque concupiscere mulierem, sed concupiscentiae consentire peccatum est; nec voluntas consensus damnabilis est.
Pierre Abelard în Ethica seu Scito te ipsum, III
Adăugat de Simona Enache
Comentează! | Votează! | Copiază!
Mandatum distrahendorum servorum defuncto qui mandatum suscepit intercidisse constitit. Quoniam tamen heredes eius errore lapsi non animo furandi sed exsequendi, quod defunctus suae curae fecerat, servos vendiderant, eos ab emptoribus usucaptos videri placuit. Sed venaliciarium ex provincia reversum Publiciana actione non inutiliter acturum, cum exceptio iusti dominii causa cognita detur neque oporteat eum, qui certi hominis fidem elegit, ob errorem aut imperitiam heredum adfici damno.
Aemilius Papinianus în Digesto, 17.1.57
Adăugat de Simona Enache
Comentează! | Votează! | Copiază!
Eum, qui venaliciariam vitam exercebat, puto suorum numero non facile contineri velle eiusmodi mancipia, (nisi evidens voluntas fuit etiam de his sentientis): nam quos quis ideo comparavit, ut ilico distraheret, mercis magis loco quam suorum habuisse credendus est.
Domitus Ulpian în Digesto, 32.73.4
Adăugat de Simona Enache
Comentează! | Votează! | Copiază!
Corvus
Alta nox erat; sedebam tædio fessus gravi,
Nescio quid exoletæ perlegens scientiæ,
Cum velut pulsantis ortus est sonus meas fores—
Languido pulsantis ictu cubiculi clausas fores:
"En, amicus visitum me serius," dixi, "venit—
Inde fit sonus;—quid amplius?"
Ah! recordor quod Decembris esset hora nubili,
In pariete quod favillæ fingerent imagines.
Crastinum diem petebam; nil erat solaminis,
Nil levaminis legendo consequi curæ meæ:—
De Leonina dolebam, cœlites quam nominant—
Nos non nominamus amplius.
Mœstus aulæi susurros purpurati, et serici,
Horrui vana nec ante cognita formidine;
Propter hoc, cor palpitans ut sisterem, jam dictitans
Constiti, "Meus sodalis astat ad fores meas,
Me meus sero sodalis hic adest efflagitans;
Inde fit sonus;—quid amplius?"
Mente mox corroborata, desinens vanum metum,
"Quisquis es, tu parce," dixi "negligentiæ meæ;
Me levis somnus tenebat, et quantis tam lenibus
Ictibus fores meas, ut irritum sonum excites,
Quem mea vix consequebar aure"—tunc pandi fores:—
Illic nox erat;—nil amplius.
Has tenebras intuebar tum stupens mentu diu,
Hæsitans, et mente fingens quodlibet miraculum;
At tacebat omne limen ferreo silentio,
Et, "Leonina!" inde nomen editum solum fuit;
Ipse dixeram hoc, et echo reddidit loquax idem;—
Hæc vox edita est;—nil amplius.
In cubiclum mox regressus, concitis præcordiis,
Admodum paulo acriorem rursus ictum exaudio.
"Quicquid est, certe fenestras concutit," dixi, "meas;
Eja, prodest experiri quid sit hoc mysterium—
Cor parumper conquiesce, donec hoc percepero;—
Flatus hic strepit;—nil amplius."
Tunc repagulis remotis, huc et huc, en, cursitans,
Et micans alis, verenda forma, corvus insilit.
Blandiens haud commoratus, quam celerrime viam
Fecit et gravis, superbus, constitit super fores—
In caput divæ Minervæ collocans se sculptile
Sedit, motus haud dein amplius.
Nonnihil deliniebat cor meum iste ales niger,
Fronte, ceu Catoniana tetrica me contuens:
"Tu, licet sis capite lævi, tamen es acer, impiger,
Tam verendus," inquam "et ater, noctis e plaga vagans—
Dic, amabo, qui vocaris nocte sub Plutonia?"
Corvus rettulit, "Non amplius."
Ales iste luculenter eloquens me perculit,
Ipsa quamvis indicaret pæne nil responsio;
Namque nobis confitendum est nemini mortalium
Copiam datam videndi quadrupedem unquam aut alitem,
Qui super fores sederet sculptilem premens Deam,
Dictus nomine hoc, "Non amplius."
At sedens super decorum solus ales id caput,
Verba tamquam mente tota dixit hæc tantummodo.
Deinde pressis mansit alis, postea nil proferens,
Donec ægre murmurârim, "Cæteri me negligunt—
Deseret me cras volucris, spes ut ante destitit."
Corvus tunc refert, "Non amplius."
Me statim commovit apta, quam dedit, responsio:
"Ista," dixi, "sola vox est huic opes, peculium,
Quam miser præcepit actus casibus crebris herus
Ingruentibus maligne, donec ingemisceret,
Hanc querulam, destitutus spe, redintegrans diu,
Vocem lugubrem, 'Non amplius.'"
Mox, nam adhuc deliniebat cor meum iste ales niger,
Culcitis stratum sedile colloco adversus fores;
Hac cubans in sede molli mente cogito mea,
Multa fingens continenter, quid voluerit alitis
Tam sinistri, dam tigrantis, tam macri, tam tetrici,
Ista rauca vox, "Non amplius."
Augurans hoc considebam, proferens vocis nihil
Ad volucrem, jam intuentem pupulis me flammeis;
Augurans hôc plus sedebam, segniter fulto meo
Capite culcita decora, luce lampadis lita,
Quam premet puella mollem, luce lampadis litam,
Illa lux mea, ah! non amplius.
Visus aer thureis tunc fumigari odoribus,
Quos ferebant Dî prementes pede tapeta tinnulo.
"En, miser," dixi, "ministrant—Dî tibi nunc exhibent
Otium multùm dolenti de Leonina tua!
Eja, nepenthes potitor, combibens oblivia!"
Corvus rettulit, "Non amplius."
"Tu, sacer propheta," dixi, "sis licet dæmon atrox!—
Tartarus seu te profundus, seu procella huc egerit,
Tu, peregrinans, et audax, hanc malam visens domum,
Quam colit ferox Erinnys—dic mihi, dic, obsecro,
Num levamen sit doloris, quem gero—dic, obsecro!"
Corvus rettulit, "Non amplius."
"Tu, sacer propheta," dixi, "sis licet dæmon atrox!—
Obsecro deos per illos queis uterque cedimus—
Dic dolenti, num remotis in locis olim Elysî
Sim potiturus puella numini carissima,
Num leoninam videbo, cœlites quam nominant."
Corvus rettulit, "Non amplius."
"Ista tempus emigrandi vox notet," dixi fremens—
"Repete nimbum, repete noctis, tu, plagam Plutoniam!
Nulla sit relicta testans pluma commentum nigra!
Mitte miserum persequi me! linque Palladis caput!
E meo tu corde rostrum, postibus formam eripe!"
Corvus rettulit, "Non amplius."
Et sedens pennis quietis usquem corvus, indies,
Sculptilis premit Minervæ desuper pallens caput;
Similis oculos molienti luctuosa dæmoni:
Sub lychno nigrat tapetes fluctuans umbra alitis;
Et mihi mentem levandi subrutam hac umbra meam
Facta copia est—non amplius!
poezie de Edgar Allan Poe (1845), traducere de Lewis Gidley
Adăugat de Dan Costinaş
Comentează! | Votează! | Copiază! | In English | In Spanish | In Italian | In Romanian
Fiat justitia, ruat caelum!
proverbia latina
Adăugat de Simona Enache
Comentează! | Votează! | Copiază!
De fure uxorem ducente
Femina dum nubit furi, vicinia guadet.
Vir bonus et prudens talia verba movet:
Sol pepigit sponsam. Iovis aurem terra querelis
Perculit et causam, cur foret egra, dedit:
Sole necor solo; quid erit, si creverit alter?
Quid patiar? Quid aget tanta caloris hiems?
Hic prohibet sermo letum prebere favorem,
Qui mala fecerunt vel mala facta parant.
poezie de Aesopus din Fabulae
Adăugat de Dan Costinaş
Comentează! | Votează! | Copiază!
Panem et circenses (dare).
citat de Iuvenalis
Adăugat de Simona Enache
Comentează! | Votează! | Copiază!
De cane et oue
In causam canis urget ouem. sedet arbiter, audit.
Reddat ouis panem uult canis, illa negat.
Pro cane stat miluus, stat uultur, stat lupus. instant,
Panem quem pepegit reddere, reddat ouis.
Reddere non debet, nec habet quid reddere possit.
Et tamen ut reddat, arbiter instat oui.
Ergo suum, licet instet hyemps, peruendit amictum,
Et boream patitur uellere nuda suo.
Sepe fidem falso mendicat inharcia teste,
Sepe dolet pietas criminis arte capi.
poezie de Aesopus din Fabulae
Adăugat de Dan Costinaş
Comentează! | Votează! | Copiază!
Amici vitia si feras, facias tua.
aforism de Publilius Syrus din Sententiae
Adăugat de Dan Costinaş
Comentează! | Votează! | Copiază!
An tibicines iique, qui fidibus utuntur, suo, non multitudinis arbitrio cantus numerosque moderantur, vir sapiens, multo arte maiore praeditus, non quid verissimum sit, sed quid velit vulgus, exquiret?
Cicero în Tusculanae disputationis
Adăugat de Dan Costinaş
Comentează! | Votează! | Copiază! | In Romanian
Iustitia est constans et perpetua voluntas ius suum cuique tribuendi.
citat de Domitus Ulpian
Adăugat de Simona Enache
Comentează! | Votează! | Copiază! | In English | In Italian | In Romanian
De mure et rana
Muris iter rumpente lacu uenit obuia muri
Rana loquax et opem pacta nocere cupit.
Omne genus pestis superat mens dissona uerbis,
Cum sentes animi florida lingua polit.
Rana sibi murem filo confederat. audet
Nectere fune pedem, rumpere fraude fidem.
Pes coit ergo pedi, sed mens a mente recedit.
Ecce natant. trahitur ille, sed illa trahit.
Mergitur ut secum murem demergat. amico
Naufragium faciens naufragat ipsa fides.
Rana studet mergi, sed mus emergit et obstat
Naufragio. uires suggerit ipse timor.
Miluus adest, miserumque truci rapit ungue duellum.
Hic iacet, ambo iacent, uiscera trita fluunt.
Sic pereant, qui se prodesse fatentur et obsunt.
Discat in auctorem pena redire suum.
poezie de Aesopus din Fabulae
Adăugat de Dan Costinaş
Comentează! | Votează! | Copiază!